Vitani is here

Vitani liep over het strand. Haar korte witte haar dansde lichtjes mee met een briesje langs haar hoofd. Op haar rechter oog zat een verbandje. Dat oog was dan ook het oog dat nooit meer beter zou worden. Vitani snoof en keek naar de grond. Ze trapte tegen het zand en bleef een tijdje staan. Ze keek wat omzich heen maar er was helemaal niemand. Ze zuchtte diep en liep maar weer verder. Hopend op iemand waar ze misschien gewoon mee wat kon praten of misschien een zwak iemand die ze kon martelen. Al verwachtte ze het laatste niet meteen.

Amber liep wat rond over het strand.
het was al een beetje donker geworden.
ze keek rond en zag een meisje.
ze keek er naar en zag meteen dat het geen mietje was.
ze geeuwde en ging maar op een rots zitten....

Vitani liep nog een stukje verder en merkte vanuit haar ooghoeken een schim op. Ze keek op en zag een ander meisje staan. Ze snoof even en rolde met haar ogen. Ze keek even in het rond en had niet veel anders te doen dus liep ze maar naar het meisje toe. Toen ze bij het meisje kwam gleden haar ogen even over haar heen. Ze zag er normaal uit maar ze had toch ook weer iets anders. ''hoi'' zei Vitani droogjes tegen haar.

Amber zat op de rots.
ze keek naar de zee en geeuwde.
ze hoorde een stem en keek op.
ze zag het meisje wat ze toenet ook zag.
"hay" zei ze droogjes.
haar ogen gleden even over haar heen.
oke ze was overduidelijk een duivel....