Aya's hut try to go inside if you dare

"Aya ik ben je broer niet, je bent een pleegdochter omdat je echte ouders vermoord zijn door de moordennaar van mijn ouders. En jij was goed bevriend met ons daarom ben je hier"zei hij tegen haar. Hij zuchte en ging door zijn haar. Dit on gewoonweg niet.

(sorry dak stoor xD komen jullie naar mijn hut? xD dan zijn jullie met 3 on die me kunnen lastig vallen,is leuk ^^)

Aya schrok als hij dat zei, en ze wist even niet wat zeggen. Ze deinsde achteruit
na zijn woorde, en ze rilde heel even. "Wwwwaarom vertelde niemand me dit?"
Vroeg Aya dan aan hem, en ze voelde plots tranen opkomen. Nu ze wist dat haar
echte ouders allang vermoord waren, was ze nog meer in de war. Ze blijft nog
even verstijfd staan, maar dan rent ze naar de deur van de kamer.

"WAcht Aya ik weet dit zelf maar net"zei hij tegen haar. Hij snelde naar de gesloten deur van de kamer. Hij was er voor haar omdat hij sneller liep. "Aya...het spijt me van je ouders maar loop niet weg"zei hij tegen haar. In zijn witte ogen hongen tekenen van verdriet vriendschap maar ook eer ied aan de doden.

Aya hoorde zijn woorden, en ze merkt plots dat hij voor haar neus staat. Ze kijkt
hem met betraande ogen aan, en ze sloeg dan al huilend haar vuisten tegen zijn
borst. Hoewel ze het niet express deed, maar ze was nu eenmaal triestig. "Ik-ik-
ik weet niet meer wat ik moet doen." Zei Aya wat huilend terwijl ze haar hoofd
dan tegen zijn borstkas duwde, en ze hield haar vuisten er ook tegen.

Hij sloeg zijn armen om haar heen. "Rustig maar, het is moeilik om alles te begrijpen"zei hij tegen haar. Hij ging met zijn hand troostend over haar rug en zuchte even. De slag in zijn borstkas deed wel wat pijn maar nu voor de moment was Aya belangrijker.

Aya huilde nog steeds, en ze wist niet meer wat doen. Dan kijkt ze hem even
diep in de ogen aan, en ze veegt gelijk haar tranen af. Ze wilde wat zeggen
tegen hem, maar er kwam gewoon geen geluid uit haar keel.

"Rustig maar we zijn er nog altijd voor je"zei hij tegen haar. Hij gaf haar een kleine kus op haar wang en keek haar aan. Nog steeds knuffelend en wrijvend over haar rug om haar te troosten.

Aya kijkt hem nog steeds aan in de ogen, en ze voelde plots een kus op haar
wang. Ze werd een beetje rood, maar dat ging algauw weer over. "Voor mij
zijn jullie mijn familie, en ik heb nooit een andere familie gehad of gekend die
me vaak hielp. Nouja van de andere kinderen dan." Zei Aya dan tegen hem,
en ze kijkt nog steeds zo aan.

"En je zal altijd familie blijven"zei hij tegen haar. Hij nam haar hand beet en liep met haar naar het bed. Toen liep hij even naar ergens anders om een doekje te halen om de tranen af te drogen. Hij keek haar haar en ging zitten.

Aya kijkt hem aan, en ze probeert wat te glimlachen. Ze merkt dat hij haar naar
het bed bracht, en ze ging dan maar zitten. Toch volgde ze hem met haar blik, en
als hij terugkomt kijkt ze hem nog steeds aan. Ze wist even niet meer wat doen,
want nu ze weet dat ze niet echt familie zijn is het wel twijfelend voor haar. Ook
heeft ze Felan nog, hoewel ze hem al een tijdje niet meer gezien heeft.

"Hier droog hier je tranen mee"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en gaf het doekje. "Nu begrijp ik veel waarom we die gevoelens hadden voor elkaar"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en zuchte even. Hij wou haar graag troosten en gerust stellen maar hij wist niet hoe.

Aya kijkt naar het doekje, en ze nam het dan aan. "Dankje." Zei ze dan tegen
hem met een kleine glimlach, waarna ze dan haar tranen afveegde. Ze kijkt hem
aan in de ogen, en ze gaf hem een kus op zijn wang. "Je bent de beste die ik ooit
heb leren kennen." Zei Aya dan tegen hem, en ze kijkt heel even rond in haar
kamer.

"Hetzelfde voor jouw zu... Aya"zei hij tegen haar. Hij keek haar aan en gaf een kleine glimlach. Een kleine traan was te zien in zijn oog om de reden dat ze geen familie was. Hij keek naar zijn schouder waar hij last van had .

Aya kijkt hem met een glimlach aan, en ze merkte plots een traan bij hem op.
Ze deed de traan met haar duim weg, waarna ze hem dan een knuffel gaf. "Ik
hou van je broer en dat zal ik altijd blijven doen." Zei Aya dan tegen hem, en ze
drukte hem weer een kus op de wang.

"Ik ook van jou echt waar"zei hij tegen haar. Hij sloeg zijn armen beschermend om haar heen. Niet kon die twee breken zelf de dood niet. Hij keek even naar zijn arm en zag daar twee armbanden. "Deze armbanden kreeg ik van iemand en ik moest er een geven aan iemand wie ik lief had"zei hij tegen haar. Hij deed er een uit en gaf die aan haar. Daardoor staan ze in verbinding met elkaar.

Aya kijkt hem met een glimlach aan, en ze bleef gewoon rustig zitten. Haar ogen
had ze op de zijne gericht, en ze zal hem blijven aankijken zo. "Wat zijn ze mooi."
Zei Aya dan met een bredere glimlach, maar dan merkte ze dat hij er één aan
haar gaf. Plots begon ze te blozen, en ze deed de armband dan maar vlug aan. Ze
gaf hem plots een kus op de mond, maar dan kijkt ze heel even blozend weg.

Hij schrok even maar keek haar dan liefdevol aan. Hij gaf haar een kus terug en die kus duurde aardig lang. Hij ging met zijn hand door haar haar en kuste rustig dood.

Aya sloot haar ogen terwijl ze mee kuste met hem, en ze sloeg haar armen dan
om zijn hals heen. Normaal zou ze dat niet doen, maar zee was al zoveel jaren op
hem verliefd. Haar hart sloeg sneller, en ze wist dat ze Felan bedroog hiermee.

Hij zette zijn armen op haar heupen en zette haar zo op zijn schoot. Nog steeds kuste hij door met haar. De zon was alweer bijna onder en de man die voor zijn vader werkte was verdwenen. Omdat zijn taak was Riddick en Aya bij elkaar te brengen.

Aya sloot haar ogen, en ze merkte plots dat ze op zijn schoot was. Rustig deed
ze gewoon nog mee met hem, en ze hield hem steviger vast. Haar bovenlichaam
drukte ze tegen zijn bovenlichaam, maar toch liet ze zijn lippen niet los.

Zijn arme gingen naar haar heupen en door de dichtheid van hun beiden bovenlichaam kuste hij nog zwoeler. Toen ging hij met 1 hand naar haar haar en zette zijn hand in haar haar. De kus kon nog eeuwen duren. En hij zou nog eeuwig duren.

Aya stopte wel heel even om wat adem te happen, en ze kijkt hem rustig aan in
de ogen. Ze bloosde heel lichtjes, maar toch was ze blij om zo close te zijn met
hem. Haar hart was altijd al naar hem toegegaan, en toch was ze het een tijdje
vergeten door haar geheugenverlies.

Hij keek haar aan omdat ze nog steeds op zijn schoot zat gaf hij haar een kusje in haar nek. "Ik hou van je"zei hij tegen haar. Hij keek haar met glanzende ogen aan. Zijn ogen waren zo veliefd net als zij hele lijf.

Aya bleef gewoon op zijn schoot zitten, en ze hield haar hoofd even schuin. "Ik
ook van jou." Zei Aya vrolijk tegen hem, en ze kijkt hem heel diep in de ogen
aan.