Het veld voor het Cafe

James kwam aanlopen met Céline op zijn rug. Enkele meisjes keken hem aan en wilden direct komen. Hij liep door naar een bank die vrij was. Hij was bij de bank en legde Céline neer op de bank. Hij scheurde een groot stuk van zijn vest af en keek naar de wond. Hij wachte even af wat ze zou doen.


(even niemand die wil vechten of ruziemaken)

Céline ging zitten en zuchtte,ze keek naar haar hand en been.
Ze keek dan even naar de meisjes en dan terug naar James.
Ze keek even naar d andere hand die wat beter was.

James scheurde het stuk ook in twee en keek even naar de wond er zat niets meer in en bond het stuk rond haar been. Het andere stuk bond hij rond haar arm. Toen ging hij bij haar zitten en zuchte. "Het spijt me dat ik niets deed"zei hij tegen haar.

Céline zuchtte en kreeg even een traan.
Ze veegde die snel weg en keek hem even aan.
De wonden pikten hevig.

"Veel meer kan ik nu even niet doen"zei hij tegen haar. Hij sloeg zijn armen om haar heen en gaf haar een knuffel. Hij had echt veel spijt nu. Enkele meisjes kwamen naar hun toe en vroegen "gaat het een beetje."
Hij keek hun aan en zuchte.

Céline zweeg alleen maar,ze zuchtte.
Ze bleef naar de grond staren...
Tranen pikten in haar ogen en ze bloedde nog wat.

Hij keek haar aan en liet los. De andere meisje plakten aan zijn lijf. Hij keek hun kwaad aan en zuchte. Hij keek naar de wonden ,hij wist niets van geneeskunde. Hij wou nu wel doodgaan. Hij zuchte nog een keer en keek naar de lucht. Hij was nu sip en kwaad tesaam.

Céline had neits door van de meisjes,ze keek de hele tijd naar de grond.
Ze dacht aan haar ouders,haar broers...
Ze zuchtte en kreeg tranen.Waarom moesten ze nou dood zijn?

James keek haar aan en zag dat ze met iets zat.
"Wat is er"zei hij. De meisjes liepen weg.
James keek haar aan en wachte af.

Céline keek niet op of om.
"niks...." zei ze snel en ze zweeg weer
Ze bleef naar de grond staren en zuchtte opnieuw

Hij stond op en ging voor haar staan.
Hij bukte zich tot haar hoogte en keek haar aan.
Hij ging met zijn hand naar haar wang en gaf haar er toe een kus op.
Toen legde hij zijn hand op haar wang.

Dennis zat in het zelfde cafe als hen.Hij keek toe wat er gebeurde en liep op Celine af."Wat is hier aan de hand.Gaat het celine wat is er gebeurt??" hij gilde het bijna uit en zuchtte diep.Hij keek haar bedroefd aan en wist niet wat te doen.Hij liep naar de toog en zei" geef me ijs alsjeblieft" hij keek er strak aan.Hij kreeg het ijs en spurtte naar celine.Hij legde het op de wondes en keek haar aan.

Céline keek op."Dennis...ja het gaat wel"
ze trok haar been en arm in toen het ijs erop kwam
"auww..." ze zuchtte

Hij keek haar aan met kleine ogen.
Hij zuchtte diep.
Hij dacht waarom nu toch met haar.
Hij zei:" Hou vol Celine je kunt het wel" Hij keek haar bang aan.

Céline keek hem even aan
ze zuchtte en keek naar het bloed
ze werd wat misselijk maar ze negeerde het
ze keek even naar de meisjes die om James stonden te kwijlen
ze zuchtte opnieuw

James stond op en keek de meiden kwaad aan.Ze liepen weg en James keek even Céline aan. Hij zuchte en liep naar een boom niet te ver of te dicht bij hun. Hij keek naar de grond en dacht waarom praat ze niet tegen me.Hij keek toen naar de lucht en dacht even aan de jongens.

Toen James er aan dacht gaf ene jongen een tik
"jij heir?" hij grijnsde
Céline merktte neits en zuchtte
ze was de hele tijd ergens anders aan het denken

Hij keek omm zich en zag de jongen. Hij deed niets hij wou nu weg. De jongen mocht hem zelf meenemen. Céline besteede tocg geen aandacht aan hem. Hij leek wel onzichtbaar geworden te zijn. Hij keek even naar zijn hand die verbrand was en zuchte.

De jongen grijnsde
"is er iets?" hij grinn ikte gemeen en keek even naar Céline
"is je moppie kwaad?"
Céline schrok wakker uit de gedachte
ze zag James niet en zuchtte

James keek hem kwaad aan en draaide zich om.Hij zette zijn hand tegen de keel van de jongen.
"Als je iets over haar zegt zweer ik het je gaat niet meer leven"zei hij kwaad tegen hem.
Zijn ogen spraken vuur zijn taal sprak kwaad.

De jongen schrok even maar grijnsde
"echt? wat leuk"
Céline keek naar de wolken en zuchtte diep
ze mistte haar ouders

Hij duwde de keel van de jongen nog harder toe zodat hij stikte. Hij keek hem kwaad aan en grijnsde. De zon viel op zijn gezicht waardoor hij leek te glanzen. Hij bleef de jongen zijn keel toehouden. Hij kon hem zo doden.

De jongen trapte in zijn maag en dan lager
Hij snakte naar adem en trapte harder en harder
Céline keek op en zag James en de jongen
Ze vond het maar eng nu...
Ze zag zijn rode ogen nu wel goed en slikte
Zou hij?

Hij viel neer maar de jongen viel ook neer.
James legde de jongen op de grond en sloeg hem met volle kracht op zijn hoofd.
Hij keek hem kwaad aan en stond op.
Hij nam de jongen mee en smeet hem in de vijver verder op.
Toen liep hij weer terug maar niet naar Céline.

Céline keek weg,ze kon het neit geloven
Zou hij echt een duivel zijn? Zou hij der misbruikt hebben?
Ze schudde haar hoofd
Nee dat kan toch neit.... dacht ze