Alweer verdwaald

Amber liep op Céline af.
ze grijnsde vals en duwde haar tegen een boom.
ze greep haar bij der keel en kneep hard.
ze liet der mes zien "zal ik die gebruiken???".
ze grijnsde gemeen en keek vanuit der ooghoeken nog even naar Joshua....

Céline schrok en voelde opnieuw een steek in haar rug zoals bij de glazen tafel
ze gaf een trap en keek kwaad,ze snakte even naar adem
ze keek naar het mes en slikte

Amber voelde de trap maar negeerde de pijn.
kneep nog harder.
ze sneed met haar mes weer in de wond in der arm.
ze grijnsde vals en keek haar aan.
ze ontweek de trappen van haar....

Céline voelde hoe ze in de snee van Zelmans mes snijd
ze kneep haar ogen dicht en had veel pijn
ze probeerde haar los te krijgen

''wel wel, dus het bange meisje leeft nog'' zei een stem ineens. Zelman kwam uit de schaduw van ene muur gestapt en keek kil naar de mensen die er waren. ''hallo Amber lekker lol aan het maken'' zei hij en grijnsde vals. Hij keek daarna even naar de andere mensen/wezens die er waren.

Céline herkende de stem en draaide haar erheen
ze zag Zelman en slikte
haar angst kwam nu heel erg naar boven
ze begon opnieuw te trillen

Amber hoorde de stem.
ze keek om en zag Zelman en grijnsde.
"jij ook hier??" ze haalde haar zakmes weg.
ze liet Céline vallen.
ze haalde het bloed van der zakmes.
ze klapte hem dicht en keek naar Céline en grijnsde....

''Kijk ze kent me nog'' zei hij met een kille maar valse grijns en hij keek daarna rustig naar Amber. ''tja ik moet ook wat te doen hebben he'' zei hij en ging tegen een muur aan staan. Céline had geluk dat Zelman nu in zijn mensen gedaante was.

Amber keek naar Céline.
"zielig persoontje" zei ze kil.
ze veranderde maar weer.
ze zag er weer normaal en onschuldig uit.
ze keek naar Céline en glimlachte....

Céline stond snel op en bleef tegen de boom staan
ze slikte en keek naar de wonde op haar arm
hij was groter en bloedde hevig
ze had pijn aan de snee in haar keel
omdat amber erop kneep

Amber keek naar Céline en grinnikte.
"heb ik je pijn gedaan??? wat jammer nou" ze grinnikte.
ze keek naar der zakmes en deed hem weg.
ze geeuwde even en keek naar Zelman....

Zelman keek droog naar Céline. Hij liep naar haar toe en pakte haar bij haar nek. Hij trok haar naar zich toe en keek haar grijsend aan waarna hij haar ineens ruw en hard terug duwde richting de boom. Hij keek daarna even naar Céline en de andere jongen. Hij snoof even en ging daarna weer tegen de muur aan staan.

Céline schrok en knalde erg hard tegen de boom
Haar rug deed vreselijk veel pijn
Ze kwam ook op haar pijnlijke hand terecht
Het doekje kwam los en ze begon terug hevig te bloeden
Ze kneep even haar ogen dicht en stond vol pijn op

Amber keek naar Céline die tegen de boom knalde.
ze grinnikte en keek naar Zelman.
ze geeuwde even en keek weer naar Céline.
"aaa ben je nu gewond???" ze glimlachte....

''ze was zowiezo al gewond, ik had haar bijna in de fik gestoken in een andere Chalet'' zei hij droogjes. Hij snoof en keek van Amber naar Céline. Hij zuchtte verveeld en keek even in het rond. Er was weinig te zien of te doen.

Amber keek naar Zelman.
"dat wist ik al" ze glimlachte.
ze geeuwde en keek droog naar Céline.
"het is saai" ze geeuwde en keek naar de lucht....

Céline trilde van de pijn,ze slikte
ze zou liefst meteen weggaan
maar ze ging met Joshua naar zijn huisje
ze keek zuchtend weg

''Waarom gaan we dan niet gewoon ergens anders heen amber? Er is hier toch niks meer te beleven'' zei Zelman droogjes. Hij keek met zijn lege blik in het rond. De lucht was helder en ze zon scheen vredig. Zelman rolde met zijn ogen en keek weer naar Amber.

Céline keek ze aan,ze wachtte even
och laat maar dacht ze
ze schudde haar hoofd en liep weg
ze liep naar het sportterrein
(je mag daar reageren als je wil xD)

Joshua volgde het allemaal niet meer. Hij vond mensen en duivels allebei leuk om mee om te gaan.
Hij hield meer van het kwade dan van het goede, misschien was het beter om de duivels te helpen.
Joshua deed zijn pistool terug in zijn grote jas. Hij haalde een mes tevoorschijn en wees richting Céline.
''Sorry meis, het kwaad is te sterk om te negeren.'' Joshua grijnsde breed.
Hij zag haar wegrennen, hij wou erachter aan gaan maar deed er geen moeite meer voor.
''Joshua...Joshua Johnson, bekend moordenaar en gezocht door de politie. Wie zijn jullie?''

Amber keek om naar Joshua.
en keek droog naar zijn mes.
ze geeuwde en keek hem weer aan.
"Amber Nights..." zei ze kil.
ze keek naar Céline die blijkbaar weg liep."
ze keek weer naar Zelman "oke waarheen dan???".
en keek Zelman aan en toen even Joshua....

''Geen idee....Hun kamp overvallen ofzo...''
Joshua staarde Amber dom aan. ''Ik ken het hier best goed.''

Amber keek weer naar Joshua.
"oke en we zitten zelf op dat kamp".
ze geeuwde en zuchte diep.
ze ging maar op een boomstam zitten.
ze werd weer normaal en der ogen waren nu helder bruin....

Zelman keek emotieloos naar de jongen. ''Zelman clock, bekend als mens maar eigenlijk een duivel'' zei hij kil tegen hem en keek toen naar Amber en haalde zijn schouders op. Hij keek even naar de plek waar Céline was verdwenen. Hij zou haar nog wel een keer pakken, en dan zou hij het af maken.

Amber keek naar Zelman.
ze rolde met der ogen.
ze keek weer even naar Joshua.
"ja als we niet weten waar we heen gaan kunnen we ook nergens heen gaan" zei ze droog.
ze geeuwde even en keek naar de lucht.....